Bazı hayatlara iki satırlık adam ,
Bazılarına ise satır başı oldum..
Güzel bi cümleye benimle başlayıp aptalca bir yüklemden sonra virgül koyup tekrar özne arayışına giren kadınlar oldu hayatımda.
yada üç nokta ile başlanmış geçmişi belli olmayan ama geleceginden ümidini kesmişler için niteleme sıfatıydım..
Artık yanıma ünlemleri alarak biraz daha dikkatli yaşamaya çalışıyorum,
Soru işaretleri ile başlayan ilişkiler daima kesme işaretiyle bitmeye mahkumdur..
Nereye kadar yalnızlık?
Nereye kadar gözler ufuğa bakacak?
Biraz zamana ,
Birazda oksijene ihtiyacım var..
Herkes maskeli baloda göz maskesi takmış iken
Ben hayata karşı gaz maskesi takıyorum.
Seni bulmadan ne bir eğlence amaçlı alkış sesi çıkar ellerimden,
Nede aksam herhangi bir spikerin anlattıgı hava durumu ögrenme ihtiyacı gelir içimden..
Soludugum havanın bir degeri yok , yoksan..
Varsan eğer ümraniye çöplüğü cennetten bir bahçe benim için..
Yaşadıgım yerlere hayat kırıntıları döküyorum.
Bir sıcak n'aberi bile ne kadar özledim.
Sarılmakla ağlamaklı olurum.
Ya ben kimseyi anlamıyorum yada hayat bana göre değil.
Hepsi bir yana ben oyunları kuralına göre oynayamam.
Oyun oynamak bana göre olmadı hiçbirzaman.
Bir Türk filmi repliginde dedigi gibi kadir inanırın..
Çok yalnızım be atam..çok yalnızım....
Halbuki Ahmet Arif çok güzel anlatmış aşkı sevdayı,
İnsanı kıskandıracak cinsten aşklarmı yaşamış
Yoksa oda hayal dünyasındaki sevgiliyemi yazmıs akşamın erken indiği mapushaneden...
