14 Temmuz 2009 Salı

Kaptan köşkü

Kaptan köşkü
8/3/2009 · 

17/12/2008 - Kaptan köşkü

İnsan uzay mekiğine benzer,
Yıllar geçtikçe bir parçasını arkasına bırakarak devam eder.
En son kaptan köşkü yani tabutunda son bulur maceran....

Hayatın...

Hayatın...
8/3/2009 · 

15/8/2008 - hayatın...

her zaman ağlayan bir palyaço oldu hayat benim için,
bakıp sahte gülücükler attıgım soytarılar oldu.
Bastırılmış ağlama istegimin odağı oldu aynı zamanda şansım.
Ne zaman yazmaya çalışsam kalemimin ucu biter , silgim tükenir,ben tükenirim,ömrüm tükenir.
Kimseye anlatamam derdimi çünkü-şifa niyetine yazıyorum.
Gönül kapımdan girenleri yerde iki üç sabun ve muz kabukları agırladı hep.
Bir yıldız misali kayıp düştüler...
Evet astronomi...
Hiçbir zaman anlamadıgım ama sürekli jüpiterle marsın yamuklarına nasip olmusum bu zamana kadar.Yanımda bir merkür vardı-onunda sıcaktan başı beladaydı zaten.Dünyamı?Sat anasını gitsin.En büyük kötülügü ondan gördüm ya.
Bir tek ayı tanırım gökyüzünde.Günümün en güzel zamanını onunla geçiririm desem yalan olmaz.Aslında ömrümün en güzel zamanını ay la geçiririm.
Yine içimde bitmez tükenmez bir ağlama istegi ve yine yanlış anlaşılmış olmanın pişmanlıgı.
Tepemdeki bulut sürekli yagmakta,gözlerimi yaşlı göstermekte.Ama aglayamam ben beceremem.İçim hıçkırır , ben susarım, ay susar.

Aşk sıvıdır..

Aşk sıvıdır..
8/3/2009 · 

1/7/2008 - Aşk sıvıdır..

Aşk kimi zaman su olup sevdigin kalbin şekline alır,
Kimi zamansa gözyaşı olup kalbinin dili olur.
Bazen öfke olur kıskançlıgın sonucunda akan siyah bir kan olur,
Bazense beraber bir ömrün başlangıcına akan kan olur.
Terletir,suratına tükürtür,susatır,özletir,ağlatır.....
Aşk sıvıdır...
Akar,yatağını bulur...

benim edebiyatım..

benim edebiyatım..
8/3/2009 · 

Cümlelerime sürekli yagmur yagıyor.

Çekilmiyor kara bulutlar.

Soru işaretlerini ne kadar şemsiye yapsamda,

Noktamda sürekli damlalar var.

Baktım sıgınacak öznem yok

Ünlemin dibine uzanıyorum.

Yagarsa yagsın kim takar ...

Gerçek

4/4/2008 - Gerçek..

Kelime oyunlarının arasında kaldım.

Yalancıların,yalnızlıgın tam içinde...

Yazlık şuruplardan ne kadar içsemde,

Hep kışın ortasında kaldım.

Dogruya eremedim,eğriden doğrulamadım.

Güneşin yerini ay,yagmurun yerini çamur,

Ben ise yaşam kontrol hapı aldım (her ölümden sonra birtane içiyorum).....

Hangisi rüya hangisi gerçek yaşadıklarımın..

Uçurum çok yüksek ve sessiz.

Hergece düşüyorum,

Bir türlü ölmüyorum..

Yedi kat dibe inip yedi kat arşa çıkıyorum.

Çokmu içtim?

Sanmıyorum........

Ben..

Ben..
8/3/2009 · 

Kalbim yaşlı

Gözlerim telaşlı

Yollarda hüznüm

Sokak lambasına tünemiş yüreğim

Güzüm.....

 

Platonik aşklar ağacında sallanan üç kurusluk bir öykü,

Beş kuruşluk adamım..

Kimine göre kulaktan kulaga dolasacak bir ömürüm,

Kimine göre ise sadece bir sözüm..

 

Yerine göre kış,

Adamına göre yaz,

Ama kendime göre herzaman sonbaharım.

Kurumuş agacım.

Havada süzülen yaprak,

Üzerine basılmıs,kırılmış bir dal parçasıyım.

 

Kalbime giren bıçaksın.

Elini okşayan sıcak kanım.....

Kan olup elinin her ince ayrıntısına inmeye,

Bıçak olsanda kalbimde olmana razıyım..

Akreple yelkovan

Akreple yelkovan
8/3/2009 · 

22/10/2007 - Akreple yelkovan

Akreple yelkovan öpüştügü zaman
Zaman tellerinden ince bir nota duyulur
Hafızalardaki pişmanlıklar silinip gece vardiyasına devreder hüzünler nöbetini.
Sabaha kadar atılan voltalar ayaklar yorgun düştügü zaman bırakır kendini şafağın güzelliğine.
Kır kokusu ve papatyalar eşliğinde yaşanmış aşkın meyveleri kaktüs ve deve dikenlerine bırakmıstır kendini ayrılıgın kollarında...

 

Akreple yelkovan öpüştüğü zaman
Zaman alevinden bir gün daha yanıp gider
Alına bir kırışık daha eklenir.
Sallanan sandalyedeki günlere bir gün daha eksilmiştir.
Çocuksu özlemler bir gün daha ağır basmış,bir gün daha unutmussundur pişmanlıklarını..

 

Akreple yelkovan öpüştüğü zaman
Bende seni öpüyorum
Gözlerinden,dudaklarından,mezar taşından...
Üzerindeki gülünden,okşuyorum dikeninden.
Kanayan parmagımdan bir okadar daha zevk alıyorum...

Koşar adım yarım hayat.........

bilinen adımdı cihan
ayriyetten görülen.
hissedilen adım olmadı hiç.
kendime ait,paylaşacagım bir adım.
hep yürümeyi istedim hayattan,
yavaşça , ağır ağır,tadını çıkararak.

Ama onun bana sunduğu tek şey vardı:
KOŞAR ADIM.


Tam hissetirmedi bana hiçbirzaman.
Herşey yarım.