dostum

kaç sokak köpeği üzerine işemişde haberim yokmuş ey dost diye yaslandıgım duvarlar...
hangi devrik cümleli bir aşığa defter,
hangi devrimci bildirilere yoldaş,
hangi şehirleri,yürekleri ayırmak zorunda kalmışsın...
Yüreginin arasına hapsettin,
Tırnaklarımla kazıdım içinde bulundugum durumu.
Yeri geldi çay kaşıgı
Yeri geldi kalem kullandım sevdama ulaşmak için...
Yüreğimi balyoz yaptım kimi zaman
çatlaklarını damarlarımla kapattım,kıyamadım...
Tünel kazdım altından,kaçamadım.
Gardiyana herkete yattı umutlarım.
Bir gözüm sürekli kapıda.
Yalnızlıgımı kırmaya çalışıyorum
Kusura bakma dostum
En sağlam yerine sapanımla cümlelerimi en sert biçimde atıyorum.
İstemiyorum artık mavi bir gökyüzü , takla atan güvercinler...
Agzında bedeninden ufak ama
dünyalar kadar büyük bir ot parçasıyla bir serçe görmek istemiyorum..
Çok geç doğmuşum dostum ,sürekli ölmüşüm.
Kollarına öfkeyle yaslanıp...
Bütün hayallerimi , satıyorum...