Son kez...

kalabalık bir "buğu" aksamının ardında
ayın hüznü altındasın,
yitik bakan dilenci gözlü bulutlar,
biraz sahte gürlüyor,
korkmayasın diye yıldızlara emir veriyor ay,
"tutun ellerinden,yorganı olun üşümesin"

Cam kenarları çatlak gözlüklerinin,
Çekiyor doktor güneşi doğanın rahminden,
Sızıyor gözlerine,
gözlerinden içini aydınlatmaya başlıyor.
Kahvaltını her zamanki gibi kapının önünde yapıyorsun,
Dizlerini kanatırcasına yere bastırıp,
tavşan kanı çay eşliğinde beklemektesin.
Söz vermişti seneler önce bugün için umutların,
gördügün bir rüya üzerine.

Ama ben yarın yola çıkacagım,
Dağlar,nehirler aşmadan önce,
ayna parçalarını birleştirip,
son kez bakıyorum,yıllardır görmedigim kendime,
Güneş dönerken mezarına,
Bu gece son kez tek kişilik yatakta çift kişilik yatıyorum