16 Temmuz 2010 Cuma

Sallantılar...

hiç yalnızlıktan kalbinin sallandıgını hissettinmi...
oysa yalnızım.Kim sallarki salıncagımı...
uzun zamandır gülen yüzümü görüyorum aynada.
mutlu oldugum harçlıklarımdan,
ağlayan yanımı biriktiriyormusum kumbaramda,
kendime bile hissettirmedim.
Şu temmuzun ortasında üşürmü insan?
Üşümezse eğer neden bu ürperti,titremem...
içimdeki köpekler depremi haber veriyor.
Çok yakında yerle yeksan bir yürek,
Göçük altında kendi sidigini içip hayatta kalmaya çalısan bir adam olacagım...

Kürtaj yaptırmak istedim umutlarımı ama kıyamadım.
Hayalsiz yaşanmaz ya...
şimdi doğum sancıları çekiyorum.
Yarıp neşterle göğsümü söküyorum kalbimi.
Pencere önüne bırakıyorm uzun bir süre güneş görmesi için.
Bir türlü doğmuyor güne,bir türlü......

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder