bir sevdanın arefesinde kaç gün bayram izni verdin kalbine?
kaç kere elinde çiçekle karşıladın aynada kendini?
kendini hazır hissettinmi bir uçurumdan bakarken yaşama sevinci duyup geri çekilmeye?
geceleri aniden teşhisi konmamış yalnızlıklarla tutuldumu boynun?
Gösterdinmi hayat amcaya pipini yeğenim!!!

Hatırlattığınız iyi oldu Carry ,
Ben tırnaklarımı çok az keserim, doğrudur,
midenizi bulandırdığım için özür dilerim.
tırnak aralarımda gördükleriniz kan evet, yanılmıyorsunuz.
Düşündüğünüz gibi bir cinayetin faili değilim,
çok azgın bir hayat ile karşı karşıyayım günlerdir,
Her gece mutsuzluk beni becerirken tırnaklarımı sırtına saplıyorum.
hüzne doymuyorum.
Bu kan Hayat'ımın kanı.

Geceleyin bir otobüs camından gideceğin yolu izlemek istersen,
göreceğin sadece gerçmişindir.
Öpmek istersen kırık bir aynada kendini,
öpeceğin yüzlerce sen'sindir.

Uyumadan önce ne düşünürsen,
uyandığında hatırlayacağın o değildir,
Ölürken ne düşünürsen,
Emin ol ki yaşadığın o değildir.

yol üstü yemekhane aşçıları,
hiç duymadığım yastıkaltı şarkıcıları,
perdeler ardından bakan meraklılar,
sokak hayvanlarına su verenler,
her boka gülmeyenler,
ota boka üzülmeyen insanlar,
hadi bana Hayat'ın reklamını yapın.

Bugün demir attım kör kuyulara,
bu tıpkı kırık parmaklarla piyano çalmak gibi.
Boynumdaki kırmızılıklar sevgili dudağından değil,
yalnızlık denen kan emici sülüklerin eseri.

yetim bir çocuğun pazarda tanımadığı annesini araması
Ne kadar acı değil mi?

Hayatperest...

Ben ki çamur akan bir ırmakta tersine dogru ilerlemeye çalışan yamalı bir kayık,
ben ki üstü kapalı sözlerde ima edilen en belden aşağı düşünceler,
ben ki yüzü suyu hürmetine saklanılan hazreti bastonu yaşlılığında...

Gemiler yakıldı çoğu gece yıldızların altında,
Kör sevgilinin eline tutuşturuldu deve dikenleri,
Binbir türlü yalan söylendi umutları satın almak için,
Hayallerimizin tabanları kanadı hayat denen dikenli telin üzerinde yürürken.
Emeklerken gözbebekleri cam kırıkları döküldü yollara,
Güneşe çıplak gözle bakılmaması öğretildi senelerce,
Ve içi yalan dolu kuyulara hapsedildik.

ben ki en kibar insanların aynadaki zıttı olan Hayatperest,
Ben ki hummalı bir çalışma ürünü olan 29 yaşında bir sperm
ben ki örümcek beyinlere hamak kurup yatan bir tembel..
Ben ki Hayatperest...

Dostlarım hepiniz ölüsünüz!

Parmaklarımdan akar yoğurduğum hayatımın yorgunluğu,
Senin şeklini veriyorum bulutlarıma,
Üzdükçe hayat seni,
Matemin damlıyor yollarıma,
Katrelerinde ayak izlerim...

Rahlemin üzerindeki en ıslak kağıdıma döküyorum mürekkebimi,
Bütün mutluluğumu bir geminin içine çiziyorum,
Tayfalarım noktalarımdan.
Henüz görünmekte Venüs,
Van kedilerine inat ay ve güneş gözlerim...
Dostlarım hepiniz ölüsünüz!