Şubat gibiydim ,
4 senede bir mutlu olan..
otobüste dagıtılan acı kahveydim,
hiçbir yolcuma tat vermedim,istenmeye istenmeye içildim hep,
"agzımın tadı değişsin" maksatlıydım...geçici mutluluk..
korkuluktum hep çölün ortasında yapayalnız,
kollarım açık,kargasız,işe yaramayan..
yada Bukowski'nin söyledigi gibi afrikadaki çocuklara yardım için gönderilen ilaçtım,
hiçbir zaman içilmeyen (tok karnına)...

bir yanım saf alkol taşıyan kırık dökük bir gemi,
bir yanım ayakları suya batmış,gözü yollarda sarhoş deniz feneri...
üzgün olsam da , mutlu olsam da tüter dumanım bacadan.
haydi bu dertli geceye davet et beni...
sessizce yaklasayım yamacına,
dalgalarımı sundum sana , daya kulagını dinle herşeyimi.
bütün bir okyanus boyunca aydınlıgını aradıgımı duy sulardan.
ışıgını çevir gözüme,kör et beni,
kurtar yalanlardan...

hayat her iki cevabın yanlış oldugu ,doğru şıkkı muallakta olan tek sorudur.
a)tamam mı?
b)devam mı?

yol..

gitti , istedigim herşey gibi.
bitti.
Anadolu kokan dumanını salarak gökyüzüne,
raylarına çocukken çay kaşıgı koydugumuz bi trenle gitti.
tek fark çaykaşıgı yerine umutlarımızı koymuştuk.
Hiç frene bile basmadan,yavaşlamadan,acımadan ezdi geçti hayallerimizi.

Bir trendir hayat,aslında bir metro..
başın cama dayalı yolculuk halindesindir,
Son durağa geldiginde nasıl geçti derse birisi,
"biraz tünel ve karanlık..
sonu aydınlık biliyorum ama her an kaza yapabilir,
bir çocugun raylara koydugu umutlar bizi raydan çıkarabilir..
aydınlıga varmadan herhangi bir şekilde ölebilirim.."

Ruhum voodoo bebegi,
Öptügüm bütün kadınlar iğne...
Acıtıyorlar beni...

...

Aşk kalbin kusmak istegidir.Kokusunu bile bile kendi bokunu koklama istegidir aşk.
Bir ağlama biçimidir..
ağzının gözünün dağılacagını bile bile 50 kişiyle kavga yapma istegi kadar gerçektir aşk.
Bilirsinki sonu acıdır gözyaşıdır.
Aşk inatdır bir bakıma,Kalp ve beyin arasında...

Ağlamıyorum canım gözüme toz kaçtı
Hıçkırık sesi nerdenmi geliyor?
Kedidir kedi..
Ben yeşilçam tadında severken,
Sen hollywood orospusu ol,
Sakın düşünme beni.