parmaklarım sıcaklığa
Vücudum ateşe
Gözlerim dumana alışık değil.
kardan adamım ben sevgili , temmuzun ortasında.
elimi tut damlayan parmaklarım parmaklarında kurusun..
çöz kömür düğmeleri olan gömleğimi,
güneşe terket bedenimi,
buharlaşan yüregimi solumanı istiyorum..
nefesin olmak istiyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder