23 Mart 2010 Salı

.......

Mutluluk yerden yüksek oynayan çocukların yüzlerinde kaldı kardeşim
Huzur gözbebeklerinde,
sevinç terden su gibi olmuş atlerinde gizli...
Umut ise kaydıraktan kayan çocugun kahkasında kaldı...
Anne sevgisi depremde annesini kaybeden Keko'nun gülümsemesinde...
Hiçbir battaniye veremez o kolların sıcaklıgını...
hiçbir kalorifer petegi,
hiçbir kömürlü soba...

Çocuk olmak böyle birsey.
Başına yaşanacak en kötü şeylerden biri gelsede,
Bir park,bir galatasaray forması
Bir çocugu mutlu etmeye kısa bir süreliğine olsada yeter.

Ama gel gör ki uzun vadede,
Hangi çiçeğin kokusu verecek o kokuyu?
hangi parfüm?
hangi yemek verecek o sütün tadını?
Hangi devlet hesabını verecek o kerpiç evlerin hesabını..
Eller 9 şiddetinde eğlenirken
bizim gönlümüz 5 i bile kaldırmıyor canım kardeşim...
Canım benim...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder